Liber Primus – De principiis scientiae et sapientiae
(Livro Primeiro — Sobre os princípios da ciência e da sabedoria)
Quaestio I — Utrum metaphysica sit scientia una et distincta a caeteris.
Se a metafísica é uma ciência única e distinta das demais.
Quaestio II — Utrum metaphysica sit scientia divina.
Se a metafísica é ciência divina.
Quaestio III — Utrum subiectum metaphysicae sit ens inquantum ens.
Se o sujeito da metafísica é o ente enquanto ente.
Quaestio IV — Utrum ens et unum convertantur.
Se o ser e o uno são convertíveis.
Quaestio V — Utrum metaphysica consideret causas et principia rerum communia.
Se a metafísica considera as causas e os princípios comuns das coisas.
Quaestio VI — Utrum sapientia sit cognitio causarum primarum.
Se a sabedoria é o conhecimento das causas primeiras.
Quaestio VII — Utrum metaphysica sit eadem cum theologica.
Se a metafísica é a mesma coisa que a teologia.
Quaestio VIII — Utrum metaphysica ordinet alias scientias.
Se a metafísica ordena as demais ciências.
Quaestio IX — Utrum metaphysica demonstret Deum esse.
Se a metafísica demonstra que Deus existe.
Quaestio X — Utrum metaphysica consideret Deum ut causam exemplarem.
Se a metafísica considera Deus como causa exemplar.
Quaestio XI — Utrum metaphysica habeat cognitionem de Deo per analogiam entis.
Se a metafísica conhece Deus por meio da analogia do ser.
Quaestio XII — Utrum Deus sit primum principium quodammodo ignotum.
Se Deus é de algum modo o primeiro princípio desconhecido.
Quaestio XIII — Utrum sapientia sit desiderabilis propter se.
Se a sabedoria é desejável por si mesma.
Quaestio XIV — Utrum studium metaphysicae pertineat ad perfectionem hominis.
Se o estudo da metafísica pertence à perfeição do homem.
ALBERTI MAGNI — SUPER LIBROS METAPHYSICORUM ARISTOTELIS.
Liber Secundus – De principiis entium
(Livro Segundo — Sobre os princípios dos entes)
Quaestio I — Utrum principia rerum naturalium et divinarum sint eadem.
Se os princípios das coisas naturais e das coisas divinas são os mesmos.
Quaestio II — Utrum forma et materia sint principia universalia entium.
Se a forma e a matéria são princípios universais dos entes.
Quaestio III — Utrum ex materia et forma fiat unum ens.
Se da matéria e da forma resulta um ente uno.
Quaestio IV — Utrum principium formae sit actus.
Se o princípio da forma é o ato.
Quaestio V — Utrum materia sit potentia pura.
Se a matéria é pura potência.
Quaestio VI — Utrum materia possit esse causa sui.
Se a matéria pode ser causa de si mesma.
Quaestio VII — Utrum materia sit infinita secundum potentiam.
Se a matéria é infinita segundo a potência.
Quaestio VIII — Utrum principium formae sit finis.
Se o princípio da forma é o fim.
Quaestio IX — Utrum forma sit nobilior materia.
Se a forma é mais nobre que a matéria.
Quaestio X — Utrum forma sit causa efficiens.
Se a forma é causa eficiente.
Quaestio XI — Utrum forma det esse materiae.
Se a forma dá o ser à matéria.
Quaestio XII — Utrum forma sit primum principium motus.
Se a forma é o primeiro princípio do movimento.
Quaestio XIII — Utrum forma sit actus secundus respectu materiae.
Se a forma é ato segundo em relação à matéria.
Quaestio XIV — Utrum universalia sint ante res, in rebus vel post res.
Se os universais estão antes das coisas, nas coisas, ou depois das coisas.
Quaestio XV — Utrum formae sint separatae ab individuis.
Se as formas estão separadas dos indivíduos.
Quaestio XVI — Utrum principia entium sint quatuor.
Se os princípios dos entes são quatro.
Quaestio XVII — Utrum causa finalis sit principium primum.
Se a causa final é o primeiro princípio.
Quaestio XVIII — Utrum principia entium habeant ordinem inter se.
Se os princípios dos entes possuem ordem entre si.
Quaestio XIX — Utrum causa finalis moveat efficientem.
Se a causa final move a eficiente.
Quaestio XX — Utrum materia sit principium individuationis.
Se a matéria é o princípio de individuação.
ALBERTI MAGNI — SUPER LIBROS METAPHYSICORUM ARISTOTELIS
Liber Tertius – De substantiis separatis
(Livro Terceiro — Sobre as substâncias separadas)
Quaestio I — Utrum sint substantiae separatae a materia.
Se existem substâncias separadas da matéria.
Quaestio II — Utrum substantiae separatae sint formae purae.
Se as substâncias separadas são formas puras.
Quaestio III — Utrum sint plures substantiae separatae.
Se há várias substâncias separadas.
Quaestio IV — Utrum sint mediae substantiae inter Deum et hominem.
Se existem substâncias intermediárias entre Deus e o homem.
Quaestio V — Utrum omnes substantiae separatae sint incorruptibiles.
Se todas as substâncias separadas são incorruptíveis.
Quaestio VI — Utrum substantiae separatae sint intellectuales.
Se as substâncias separadas são intelectuais.
Quaestio VII — Utrum substantiae separatae habeant cognitionem rerum materialium.
Se as substâncias separadas têm conhecimento das coisas materiais.
Quaestio VIII — Utrum substantiae separatae moveant corpora caelestia.
Se as substâncias separadas movem os corpos celestes.
Quaestio IX — Utrum una substantia separata moveat plura corpora.
Se uma substância separada pode mover vários corpos.
Quaestio X — Utrum motus caelestium corporum sit ab intellectu.
Se o movimento dos corpos celestes provém do intelecto.
Quaestio XI — Utrum substantiae separatae moveant per appetitum.
Se as substâncias separadas movem por meio do apetite.
Quaestio XII — Utrum in substantiis separatis sit ordo et hierarchia.
Se há ordem e hierarquia nas substâncias separadas.
Quaestio XIII — Utrum substantiae separatae cognoscant se ipsas.
Se as substâncias separadas conhecem a si mesmas.
Quaestio XIV — Utrum substantiae separatae cognoscant alia a se.
Se as substâncias separadas conhecem outras além de si mesmas.
Quaestio XV — Utrum substantiae separatae sint agentes in generatione inferiorum.
Se as substâncias separadas agem na geração dos seres inferiores.
Quaestio XVI — Utrum sit una prima substantia separata, quae sit Deus.
Se há uma única substância separada que é Deus.
Quaestio XVII — Utrum substantiae separatae dependeant a prima causa.
Se as substâncias separadas dependem da causa primeira.
Quaestio XVIII — Utrum substantiae separatae sint causae formarum in materia.
Se as substâncias separadas são causas das formas na matéria.
Quaestio XIX — Utrum substantiae separatae moveant per intelligentiam et amorem.
Se as substâncias separadas movem por inteligência e amor.
Quaestio XX — Utrum substantiae separatae sint immobiles secundum essentiam.
Se as substâncias separadas são imóveis quanto à essência.
ALBERTI MAGNI — SUPER LIBROS METAPHYSICORUM ARISTOTELIS
Liber Quartus – De principiis contradictionis et identitatis
(Livro Quarto — Sobre os princípios da contradição e da identidade)
Quaestio I — Utrum principium contradictionis sit per se notum.
Se o princípio de contradição é conhecido por si mesmo.
Quaestio II — Utrum principium contradictionis sit universale et immutabile.
Se o princípio de contradição é universal e imutável.
Quaestio III — Utrum negatio possit esse vera simul cum affirmatione.
Se a negação pode ser verdadeira ao mesmo tempo que a afirmação.
Quaestio IV — Utrum idem possit simul esse et non esse.
Se o mesmo pode ao mesmo tempo ser e não ser.
Quaestio V — Utrum principium identitatis sit idem cum principio contradictionis.
Se o princípio de identidade é o mesmo que o princípio de contradição.
Quaestio VI — Utrum principium identitatis sit prius quam principium contradictionis.
Se o princípio de identidade é anterior ao princípio de contradição.
Quaestio VII — Utrum idem et diversum dicantur de omnibus entibus.
Se o mesmo e o diverso se dizem de todos os entes.
Quaestio VIII — Utrum unum et ens convertantur secundum rationem.
Se o uno e o ser são convertíveis segundo a razão.
Quaestio IX — Utrum ens dicatur univoce vel analogice.
Se o ser se diz de modo unívoco ou analógico.
Quaestio X — Utrum entia dicantur aequivoce secundum praedicamenta.
Se os entes se dizem de modo equívoco segundo as categorias.
Quaestio XI — Utrum unum sit principium numeri.
Se o uno é o princípio do número.
Quaestio XII — Utrum unum sit indivisum secundum essentiam vel secundum quantitatem.
Se o uno é indiviso segundo a essência ou segundo a quantidade.
Quaestio XIII — Utrum unum sit prius ente vel posterius.
Se o uno é anterior ou posterior ao ser.
Quaestio XIV — Utrum unum sit ens reale vel rationis.
Se o uno é ente real ou de razão.
Quaestio XV — Utrum multitudo opponatur unitati secundum privationem vel contrarietatem.
Se a multidão se opõe à unidade por privação ou contrariedade.
Quaestio XVI — Utrum ens habeat gradus secundum unitatem et multitudinem.
Se o ser possui graus segundo unidade e multiplicidade.
Quaestio XVII — Utrum veritas fundetur in identitate entis et intellectus.
Se a verdade se funda na identidade entre o ser e o intelecto.
Quaestio XVIII — Utrum falsitas oriatur ex divisione vel ex privatione identitatis.
Se a falsidade nasce da divisão ou da privação da identidade.
Quaestio XIX — Utrum principium contradictionis possit cadere sub demonstratione.
Se o princípio de contradição pode ser demonstrado.
Quaestio XX — Utrum negatio contradictionis sit impossibilis secundum rationem et naturam.
Se a negação da contradição é impossível segundo a razão e a natureza.
ALBERTI MAGNI — SUPER LIBROS METAPHYSICORUM ARISTOTELIS
Liber Quintus – De praedicamentis et de causis
(Livro Quinto — Sobre as categorias e as causas)
Quaestio I — Utrum entis divisio in decem praedicamenta sit naturalis.
Se a divisão do ente em dez categorias é natural.
Quaestio II — Utrum praedicamenta sint genera entis aut modi essendi.
Se as categorias são gêneros do ente ou modos de ser.
Quaestio III — Utrum praedicamenta sint realia an rationis.
Se as categorias são realidades ou apenas conceitos da razão.
Quaestio IV — Utrum praedicamenta sint decem numero.
Se as categorias são dez em número.
Quaestio V — Utrum substantia sit primum praedicamentum.
Se a substância é a primeira das categorias.
Quaestio VI — Utrum accidens sit ens verum et distinctum a substantia.
Se o acidente é um ente verdadeiro e distinto da substância.
Quaestio VII — Utrum quantitas sit accidens necessarium substantiae.
Se a quantidade é acidente necessário da substância.
Quaestio VIII — Utrum qualitas ordinetur ad formam vel ad materiam.
Se a qualidade se ordena à forma ou à matéria.
Quaestio IX — Utrum relatio fundetur in actu vel in potentia.
Se a relação se funda no ato ou na potência.
Quaestio X — Utrum relatio sit in re vel in intellectu tantum.
Se a relação existe na coisa ou apenas no intelecto.
Quaestio XI — Utrum tempus et locus sint praedicamenta vera.
Se o tempo e o lugar são verdadeiras categorias.
Quaestio XII — Utrum actio et passio sint species motus.
Se a ação e a paixão são espécies do movimento.
Quaestio XIII — Utrum habitus et situs differant secundum speciem.
Se o hábito e a posição diferem segundo a espécie.
Quaestio XIV — Utrum inter praedicamenta sit ordo secundum nobilitatem.
Se há ordem entre as categorias segundo a nobreza.
Quaestio XV — Utrum praedicamenta comprehendant omnia entia.
Se as categorias abrangem todos os entes.
Quaestio XVI — Utrum causa et principium differant.
Se causa e princípio diferem entre si.
Quaestio XVII — Utrum causa sit aliquid extra causatum.
Se a causa é algo fora do causado.
Quaestio XVIII — Utrum causa materialis sit vere causa.
Se a causa material é verdadeiramente causa.
Quaestio XIX — Utrum causa formalis praecedat materialem secundum naturam.
Se a causa formal precede a material segundo a natureza.
Quaestio XX — Utrum causa efficiens habeat priorem causam.
Se a causa eficiente tem causa anterior.
Quaestio XXI — Utrum causa finalis sit prima in intentione, sed ultima in executione.
Se a causa final é a primeira na intenção, mas a última na execução.
Quaestio XXII — Utrum inter causas sit circulus vel regressus.
Se entre as causas há círculo ou regressão.
Quaestio XXIII — Utrum omne ens habeat quatuor causas.
Se todo ente possui quatro causas.
Quaestio XXIV — Utrum una causa possit esse causa plurium effectuum.
Se uma causa pode ser causa de vários efeitos.
Quaestio XXV — Utrum una res possit habere plures causas unius generis.
Se uma coisa pode ter várias causas do mesmo gênero.
Quaestio XXVI — Utrum causae inferiores agant in virtute superiorum.
Se as causas inferiores agem em virtude das superiores.
Quaestio XXVII — Utrum causa efficiens moveatur ab appetitu finis.
Se a causa eficiente é movida pelo apetite do fim.
Quaestio XXVIII — Utrum finis sit causa causarum.
Se o fim é a causa das causas.
Quaestio XXIX — Utrum causae omnes dependeant a prima causa.
Se todas as causas dependem da causa primeira.
ALBERTI MAGNI — SUPER LIBROS METAPHYSICORUM ARISTOTELIS
Liber Sextus – De principiis causandi
(Livro Sexto — Sobre os princípios de causar)
Quaestio I — Utrum omnis effectus habeat causam efficientem.
Se todo efeito possui uma causa eficiente.
Quaestio II — Utrum eadem res possit esse causa efficiens et materialis.
Se a mesma coisa pode ser causa eficiente e material.
Quaestio III — Utrum causa efficiens sit prior causa materiali.
Se a causa eficiente é anterior à causa material.
Quaestio IV — Utrum causa efficiens operetur per formam.
Se a causa eficiente opera por meio da forma.
Quaestio V — Utrum causa efficiens moveatur a fine.
Se a causa eficiente é movida pelo fim.
Quaestio VI — Utrum causa efficiens agat per intentionem vel per naturam.
Se a causa eficiente age por intenção ou por natureza.
Quaestio VII — Utrum in causis efficientibus sit processus infinitus.
Se nas causas eficientes há processo infinito.
Quaestio VIII — Utrum sit una prima causa efficiens immota.
Se existe uma única causa eficiente primeira e imóvel.
Quaestio IX — Utrum causa efficiens sit causa essendi vel fiendi.
Se a causa eficiente é causa do ser ou do vir-a-ser.
Quaestio X — Utrum forma sit principium actionis in causis naturalibus.
Se a forma é o princípio da ação nas causas naturais.
Quaestio XI — Utrum agens agat propter assimilationem ad effectum.
Se o agente age por assimilação ao efeito.
Quaestio XII — Utrum agens et patiens conveniant in materia.
Se o agente e o paciente coincidem na matéria.
Quaestio XIII — Utrum agens per se differat ab agente per accidens.
Se o agente por si difere do agente por acidente.
Quaestio XIV — Utrum causa efficiens possit esse causa causarum.
Se a causa eficiente pode ser causa das causas.
Quaestio XV — Utrum agens naturale agat necessario.
Se o agente natural age necessariamente.
Quaestio XVI — Utrum agens voluntarium agat contingenter.
Se o agente voluntário age contingentemente.
Quaestio XVII — Utrum omne agens agat propter bonum.
Se todo agente age por causa do bem.
Quaestio XVIII — Utrum in causis agentibus sit ordo secundum dignitatem.
Se nas causas agentes há ordem segundo a dignidade.
Quaestio XIX — Utrum causa prima contineat virtute omnes causas inferiores.
Se a causa primeira contém virtualmente todas as causas inferiores.
Quaestio XX — Utrum causa prima agat in omnibus immediate.
Se a causa primeira age em todas as coisas de modo imediato.
ALBERTI MAGNI — SUPER LIBROS METAPHYSICORUM ARISTOTELIS
Liber Septimus – De substantia et essentia
(Livro Sétimo — Sobre a substância e a essência)
Quaestio I — Utrum substantia sit quod habet esse per se et non in alio.
Se a substância é aquilo que tem o ser por si e não em outro.
Quaestio II — Utrum substantia dividatur in primam et secundam.
Se a substância se divide em primeira e segunda.
Quaestio III — Utrum substantia prima sit individuum materiale.
Se a substância primeira é o indivíduo material.
Quaestio IV — Utrum substantia secunda sit species vel genus.
Se a substância segunda é a espécie ou o gênero.
Quaestio V — Utrum substantia sit causa essendi aliis.
Se a substância é causa do ser para as outras coisas.
Quaestio VI — Utrum essentia et substantia differant.
Se essência e substância diferem.
Quaestio VII — Utrum essentia sit forma vel compositum.
Se a essência é forma ou composto.
Quaestio VIII — Utrum essentia sit eadem in omnibus individuis speciei.
Se a essência é a mesma em todos os indivíduos de uma espécie.
Quaestio IX — Utrum essentia habeat esse reale in rebus.
Se a essência tem ser real nas coisas.
Quaestio X — Utrum esse sit aliud ab essentia.
Se o ser é distinto da essência.
Quaestio XI — Utrum esse sit actus essentiae.
Se o ser é ato da essência.
Quaestio XII — Utrum essentia sit potentia respectu esse.
Se a essência é potência em relação ao ser.
Quaestio XIII — Utrum compositio essentiae et esse sit realis vel rationis tantum.
Se a composição de essência e ser é real ou apenas de razão.
Quaestio XIV — Utrum in substantiis separatis sit compositio essentiae et esse.
Se nas substâncias separadas há composição de essência e ser.
Quaestio XV — Utrum Deus sit ipsa essentia suum esse.
Se Deus é sua própria essência e ser.
Quaestio XVI — Utrum esse creatum participet esse divinum.
Se o ser criado participa do ser divino.
Quaestio XVII — Utrum essentia creata possit existere sine participatione esse.
Se a essência criada pode existir sem participação do ser.
Quaestio XVIII — Utrum esse et essentia se habeant ut actus et potentia.
Se o ser e a essência se relacionam como ato e potência.
Quaestio XIX — Utrum essentia determinat modum essendi.
Se a essência determina o modo de ser.
Quaestio XX — Utrum essentia sit principium individuationis.
Se a essência é o princípio de individuação.
ALBERTI MAGNI — SUPER LIBROS METAPHYSICORUM ARISTOTELIS
Liber Octavus – De motu et infinito
(Livro Oitavo — Sobre o movimento e o infinito)
Quaestio I — Utrum motus sit actus entis in potentia.
Se o movimento é o ato de um ente em potência.
Quaestio II — Utrum motus sit in omni genere entis.
Se o movimento existe em todo gênero de ente.
Quaestio III — Utrum motus sit in substantia.
Se há movimento na substância.
Quaestio IV — Utrum motus sit in quantitate.
Se há movimento na quantidade.
Quaestio V — Utrum motus sit in qualitate.
Se há movimento na qualidade.
Quaestio VI — Utrum motus sit in loco.
Se há movimento no lugar.
Quaestio VII — Utrum omnis motus sit continuus.
Se todo movimento é contínuo.
Quaestio VIII — Utrum sit possibile motum infinitum esse.
Se é possível que exista movimento infinito.
Quaestio IX — Utrum motus habeat principium et finem in tempore.
Se o movimento tem princípio e fim no tempo.
Quaestio X — Utrum tempus sit mensura motus.
Se o tempo é medida do movimento.
Quaestio XI — Utrum tempus sit reale vel rationis tantum.
Se o tempo é algo real ou apenas de razão.
Quaestio XII — Utrum sit possibile esse tempus infinitum.
Se é possível que o tempo seja infinito.
Quaestio XIII — Utrum sit aliquis motus aeternus.
Se existe algum movimento eterno.
Quaestio XIV — Utrum motus caelestis sit aeternus.
Se o movimento celeste é eterno.
Quaestio XV — Utrum sit unus motus primus a Deo.
Se há um movimento primeiro proveniente de Deus.
Quaestio XVI — Utrum Deus moveat per intellectum vel per voluntatem.
Se Deus move por intelecto ou por vontade.
Quaestio XVII — Utrum in Deo sit motus metaphorice dictus.
Se em Deus há movimento dito de modo metafórico.
Quaestio XVIII — Utrum infinitum sit in actu vel in potentia tantum.
Se o infinito existe em ato ou somente em potência.
Quaestio XIX — Utrum infinitum secundum quantitatem possit esse reale.
Se o infinito segundo a quantidade pode ser real.
Quaestio XX — Utrum infinitum secundum qualitatem possit esse reale.
Se o infinito segundo a qualidade pode ser real.
Quaestio XXI — Utrum infinitum secundum numerum sit possibile.
Se o infinito segundo o número é possível.
Quaestio XXII — Utrum infinitum conveniat Deo proprie.
Se o infinito convém propriamente a Deus.
ALBERTI MAGNI — SUPER LIBROS METAPHYSICORUM ARISTOTELIS
Liber Nonus – De ente actu et potentia
(Livro Nono — Sobre o ente em ato e em potência)
Quaestio I — Utrum actus et potentia dividant ens universaliter.
Se o ato e a potência dividem o ente universalmente.
Quaestio II — Utrum potentia sit principium mutationis.
Se a potência é o princípio da mudança.
Quaestio III — Utrum potentia sit duplex, scilicet activa et passiva.
Se a potência é dupla, isto é, ativa e passiva.
Quaestio IV — Utrum potentia activa et passiva sint in eodem subiecto.
Se as potências ativa e passiva se encontram no mesmo sujeito.
Quaestio V — Utrum potentia passiva sit in omnibus entibus creatis.
Se a potência passiva está em todos os entes criados.
Quaestio VI — Utrum potentia passiva sit in substantiis separatis.
Se há potência passiva nas substâncias separadas.
Quaestio VII — Utrum potentia activa sit in omnibus entibus.
Se a potência ativa está em todos os entes.
Quaestio VIII — Utrum potentia activa et passiva se habeant ut agens et patiens.
Se as potências ativa e passiva se relacionam como agente e paciente.
Quaestio IX — Utrum actus sit prior potentia secundum naturam.
Se o ato é anterior à potência segundo a natureza.
Quaestio X — Utrum potentia sit prior actu secundum ordinem generationis.
Se a potência é anterior ao ato segundo a ordem da geração.
Quaestio XI — Utrum actus sit nobilior potentia.
Se o ato é mais nobre que a potência.
Quaestio XII — Utrum aliquid possit esse simul actu et potentia respectu eiusdem.
Se algo pode estar simultaneamente em ato e em potência sob o mesmo aspecto.
Quaestio XIII — Utrum potentia sit principium defectus.
Se a potência é princípio do defeito.
Quaestio XIV — Utrum actus sit plenitudo entis.
Se o ato é a plenitude do ente.
Quaestio XV — Utrum Deus sit actus purus.
Se Deus é ato puro.
Quaestio XVI — Utrum in Deo sit potentia aliqua.
Se há em Deus alguma potência.
Quaestio XVII — Utrum in creaturis sit compositio actus et potentiae.
Se nas criaturas há composição de ato e potência.
Quaestio XVIII — Utrum creaturae participent actum divinum.
Se as criaturas participam do ato divino.
Quaestio XIX — Utrum potentia sit causa imperfectionis entis.
Se a potência é causa da imperfeição do ente.
Quaestio XX — Utrum actus sit mensura omnis perfectionis.
Se o ato é a medida de toda perfeição.
ALBERTI MAGNI — SUPER LIBROS METAPHYSICORUM ARISTOTELIS
Liber Decimus – De uno et multiplici
(Livro Décimo — Sobre o uno e o múltiplo)
Quaestio I — Utrum unum et ens convertantur.
Se o uno e o ente se convertem reciprocamente.
Quaestio II — Utrum unum addat aliquid supra ens.
Se o uno acrescenta algo além do ser.
Quaestio III — Utrum unum sit principium numeri.
Se o uno é o princípio do número.
Quaestio IV — Utrum unum sit indivisum secundum essentiam aut secundum quantitatem.
Se o uno é indiviso segundo a essência ou segundo a quantidade.
Quaestio V — Utrum unum sit antecedens vel consequens ente.
Se o uno é anterior ou consequente ao ente.
Quaestio VI — Utrum unum sit transcendens praedicamenta.
Se o uno transcende as categorias.
Quaestio VII — Utrum unum dicatur univoce de Deo et creaturis.
Se o uno se diz univocamente de Deus e das criaturas.
Quaestio VIII — Utrum unum dicatur analogice de Deo et rebus.
Se o uno se diz analogicamente de Deus e das coisas.
Quaestio IX — Utrum unum sit proprie Dei nomen.
Se “Uno” é propriamente um nome de Deus.
Quaestio X — Utrum unum sit principium omnis ordinationis.
Se o uno é o princípio de toda ordem.
Quaestio XI — Utrum unum sit causa multiplicitatis.
Se o uno é causa da multiplicidade.
Quaestio XII — Utrum multiplicitas sit ex uno per participationem.
Se a multiplicidade procede do uno por participação.
Quaestio XIII — Utrum unum et multiplex sint contraria aut correlativa.
Se o uno e o múltiplo são contrários ou correlativos.
Quaestio XIV — Utrum unum et bonum convertantur.
Se o uno e o bem se convertem.
Quaestio XV — Utrum unum sit mensura entium.
Se o uno é a medida dos entes.
Quaestio XVI — Utrum in uno sit ordo secundum naturam vel rationem tantum.
Se há ordem no uno segundo a natureza ou apenas segundo a razão.
Quaestio XVII — Utrum unum in Deo sit identicum cum essentia.
Se o uno em Deus é idêntico à essência divina.
Quaestio XVIII — Utrum unitas creata sit participatio unitatis divinae.
Se a unidade criada é participação da unidade divina.
Quaestio XIX — Utrum unum sit causa omnis ordinationis in rebus.
Se o uno é causa de toda a ordenação nas coisas.
Quaestio XX — Utrum unum sit principium intelligendi et amandi.
Se o uno é princípio do inteligir e do amar.
ALBERTI MAGNI — SUPER LIBROS METAPHYSICORUM ARISTOTELIS
Liber Undecimus – De intellectu divino et intelligentia motrice
(Livro Décimo Primeiro — Sobre o intelecto divino e a inteligência motriz)
Quaestio I — Utrum Deus habeat intellectum.
Se Deus possui intelecto.
Quaestio II — Utrum intellectus divinus sit sua essentia.
Se o intelecto divino é sua própria essência.
Quaestio III — Utrum intellectus divinus sit semper in actu.
Se o intelecto divino está sempre em ato.
Quaestio IV — Utrum Deus intelligat se ipsum.
Se Deus entende a si mesmo.
Quaestio V — Utrum Deus intelligat alia a se.
Se Deus entende outras coisas além de si mesmo.
Quaestio VI — Utrum intellectus divinus cognoscat singularia.
Se o intelecto divino conhece os singulares.
Quaestio VII — Utrum intellectus divinus cognoscat futura contingentia.
Se o intelecto divino conhece os futuros contingentes.
Quaestio VIII — Utrum intellectus divinus cognoscat omnia in seipso.
Se o intelecto divino conhece todas as coisas em si mesmo.
Quaestio IX — Utrum intellectus divinus sit causa rerum.
Se o intelecto divino é causa das coisas.
Quaestio X — Utrum intellectus divinus sit causa per modum artis.
Se o intelecto divino é causa à maneira de uma arte.
Quaestio XI — Utrum Deus habeat ideam omnium rerum.
Se Deus tem a ideia de todas as coisas.
Quaestio XII — Utrum ideae sint plures in Deo.
Se as ideias são múltiplas em Deus.
Quaestio XIII — Utrum ideae sint causae rerum.
Se as ideias são causas das coisas.
Quaestio XIV — Utrum intelligentiae moveant corpora caelestia.
Se as inteligências movem os corpos celestes.
Quaestio XV — Utrum intelligentiae moveant per intellectum vel per appetitum.
Se as inteligências movem por intelecto ou por apetite.
Quaestio XVI — Utrum una intelligentia moveat unum corpus.
Se uma inteligência move um único corpo.
Quaestio XVII — Utrum intelligentiae ordinentur secundum hierarchiam.
Se as inteligências são ordenadas segundo hierarquia.
Quaestio XVIII — Utrum intelligentiae inferiores illuminentur a superioribus.
Se as inteligências inferiores são iluminadas pelas superiores.
Quaestio XIX — Utrum intelligentiae cognoscant singula inferiorum ordinum.
Se as inteligências conhecem os singulares dos ordens inferiores.
Quaestio XX — Utrum providentia Dei extendatur ad omnia.
Se a providência de Deus se estende a todas as coisas.
ALBERTI MAGNI — SUPER LIBROS METAPHYSICORUM ARISTOTELIS
Liber Duodecimus – De fine universi et summo bono
(Livro Décimo Segundo — Sobre o fim do universo e o sumo bem)
Quaestio I — Utrum omne agens agat propter finem.
Se todo agente age por causa de um fim.
Quaestio II — Utrum finis sit causa causarum.
Se o fim é a causa das causas.
Quaestio III — Utrum finis omnium sit bonum.
Se o fim de todas as coisas é o bem.
Quaestio IV — Utrum bonum et finis convertantur.
Se o bem e o fim se convertem.
Quaestio V — Utrum omne bonum ordinetur ad summum bonum.
Se todo bem se ordena ao bem supremo.
Quaestio VI — Utrum summum bonum sit unum tantum.
Se o bem supremo é um só.
Quaestio VII — Utrum summum bonum sit Deus.
Se o bem supremo é Deus.
Quaestio VIII — Utrum omnia tendant in Deum sicut in finem.
Se todas as coisas tendem para Deus como para seu fim.
Quaestio IX — Utrum in omnibus sit appetitus naturalis finis ultimi.
Se em todas as coisas há um apetite natural pelo fim último.
Quaestio X — Utrum hominis finis ultimus sit in cognitione Dei.
Se o fim último do homem está no conhecimento de Deus.
Quaestio XI — Utrum hominis beatitudo sit in actu intellectus vel voluntatis.
Se a bem-aventurança do homem consiste no ato do intelecto ou da vontade.
Quaestio XII — Utrum beatitudo hominis sit in hoc saeculo vel in futuro.
Se a bem-aventurança do homem está neste século ou no futuro.
Quaestio XIII — Utrum beatitudo perfecta sit per gratiam vel per naturam.
Se a bem-aventurança perfeita se alcança pela graça ou pela natureza.
Quaestio XIV — Utrum omnes creaturae rationales ordinentur ad idem finem.
Se todas as criaturas racionais se ordenam ao mesmo fim.
Quaestio XV — Utrum providentia divina dirigat omnia ad finem ultimum.
Se a providência divina dirige todas as coisas ao fim último.
Quaestio XVI — Utrum finis universi sit gloria Dei.
Se o fim do universo é a glória de Deus.
Quaestio XVII — Utrum universum redeat ad Deum per ordinem causarum.
Se o universo retorna a Deus por meio da ordem das causas.
Quaestio XVIII — Utrum finis universi sit essentialiter idem cum principio.
Se o fim do universo é essencialmente o mesmo que o princípio.
Quaestio XIX — Utrum Deus sit finis sibi ipsi.
Se Deus é fim para si mesmo.
Quaestio XX — Utrum in Deo sit gaudium de se ipso.
Se há em Deus gozo de si mesmo.
Nenhum comentário:
Postar um comentário